ماورای ترور

روز بدی را گذراندیم. اما به هم نزدیکتر شدیم. فهمیدیم در چه دنیای بی انصافی زندگی میکنیم. پیام واضحی را هم به جهان فرستادیم که هرچند به ظاهر جدا و پراکنده ایم اما در هنگامه ی عمل یکپارچه پشت هم می ایستیم و مثل یک دیوار نفوذناپذیر از ذره ذره ی خاکمان و هموطنانمان دفاع میکنیم.

از میان عکسهای امروز عکس بالا را برگزیدم چون معنایی نمادین دارد. سربازی که زنی و کودکانی را در پناه خودش گرفته و استوار قدم برمیدارد. کودکی در آغوش سرباز است که به نظر میرسد اسلحه در دستان اوست.

انگار که امروز این سرباز کودک را نجات داده و به فردایی میرساند که او جایش را در حفظ امنیت این سرزمین و مردمش میگیرد.