چراغ راهنمایی سر خیابان آسمان قرمز است

همیشه فکر می‌کردم باب رسیدن به خدا بسته نمی‌شود. اما این روزها در تجربه‌‌ای نفس‌گیر متوجه شده‌ام که آسمان هم چراغ قرمز دارد و گاهی هر چه صبر می‌کنی تایمرش صفر نمی‌شود. فرقش این است که این چراغ در بیرون نیست. در درون خود ما است. عملکرد ما است که چراغ را قرمز و سبز می‌کند. گاهی باید آنقدر پشت چراغ  صبر کنی که آثار یک عملکرد نادرست از درونت پاک شود و بتوانی حرکت کنی. تازه آن‌وقت ممکن است بنزینت تمام شده باشد و سر چهارراه مانع دیگران هم بشوی. باید مراقب بود و ماشین روح را درست راند.