افشار زخم ناسور تاریخ

اگر تا یکی دو ماه پیش از من می‌پرسیدید که قهرمانهایت چه کسانی هستند، قطعن نفر چهارم یا پنجم احمدشاه مسعود بود. اما آشنایی با فاجعه‌‌ی محله‌ی افشار کابل و نسل‌کشی برنامه‌ریزی شده‌ی شیعیان هزاره در این منطقه، او را برایم در رده‌ی دیگر جانیان تاریخ قرار داده است و تمام بزرگی‌ها و جنگاوری‌ها و حماسه‌هایش را تحت‌الشعاع قرار داده است. فاجعه‌ی افشار را تا توانسته‌اند لاپوشانی کرده‌اند. این مساله در افغانستانی که دکتر عبدالله یکی از متهمین این فاجعه نفر دوم حکومت است عجیب نیست، اما در ایران شیعه، تقدیس احمدشاه مسعود و تلاش برای برای فراموشی نام شهید عبدالعلی مزاری رهبر حزب وحدت اسلامی و نادیده گرفتن فاجعه‌ی افشار برای من قابل درک نیست.
در این فیلم تصاویری از جنایات انجام شده در محله‌ی افشار کابل را می‌توانید ببینید. اگر دل نازکی دارید نگاه نکنید.

فقط لینک یوتیوب ویدیو را پیدا کردم. 

https://www.youtube.com/watch?v=jZbnWk0OBQA

میان ماندن و رفتن

توضیح : مدتها فقط در فیس‌بوک می‌نوشتم.  از امروز تصمیم گرفتم به جهت ماندگاری و سهولت دسترسی، پستهای سابقم رو به این وبلاگ منتقل کنم.  مطلب زیر متعلق به پارسال همین موقع است.

یک ساعت است که دارم به این عکس نگاه میکنم... از نظر شکلی یه عکس خبری کاملن معمولی است... اما به نظر من عکاسش شاهکار کرده...هم در آنٍ چکاندن شاتر و هم در کادربندی. هر سال میلیونها عکس به گنجینه‌ی تصویری انسان افزوده می‌شوند، اما فقط معدود عکسهایی هستند که قابلیت رقابت با با سایر مدیومها از جمله ادبیات را دارند و به مرز کشف و بیان ناگفتنیها می‌رسند. این عکس یکی از آنهاست... هر کدام از ما بعد از دیدن این عکس، با شنیدن ترکیب «میان ماندن و رفتن»، این عکس را به یاد خواهیم آورد.
کودکی که زندگیش کمی پیشتر به پایان رسیده، پدری که اندکی پیش از آن همسرش هم بار سفر بسته و او اعضای کودک را اهدا کرده و اینک زمان دل کندن است و پاهایش توان عقب رفتن را را ندارد و به فرمان بازگشت برعکس پاسخ می‌دهد و دستی که در گوشه‌ی کادر بازوی مرد را گرفته و با کشیدن او به سمت عقب، تصمیم عقلانی و مقدر را به او یادآوری می‌کند... این عکاس ناشناس با زمان‌شناسی بی‌نظیرش به نظر من شاهکار کرده است.

رمز پیروزی

چقدر شنیدن این حرفها آرامش بخشه...

«آن کسی که نسلش را و خودش را در راه آزادی امتش وقف کرده باشد، پیروز می‌شود. این همان معیاری است که حسین به ما می‌آموزد. حسین می‌گوید: یزید هر چه بزرگ باشد، و سپاهش هر چه عظیم باشد و هر اندازه که عوام‌فریبی‌اش گسترده و دامنه‌دار باشد و هر اندازه که افکارش جهنّمی و گسترده باشد، فداکاری را در میدان بیاور، تا همچون دسته‌های ملخ پراکنده شوند و از تو فرار کنند.»

امام موسی صدر