و هنوز که هنوز
تمام زندگیم رویای کوچکی بود
که شبی در هجوم واقعیت محو شد
و هنوز که هنوز
مانده ام که کدامم؟
رویای واقعیت
یا واقعیت رویا...؟
آرام آرام
در نور محو می‌شوی
خودت
نور می‌شوی
فقط دلی مانده...
که دل دل می کند...
بماند
یا
بمیرد؟
ماهیهای مرده زنده میشوند
و در کویر شنا میکنند
اگر
تو با شاخه ی زیتونت بنویسی :
دریا.
°°°°°°°°
امام موسی صدر در چهارده خرداد هزار و سیصد و هفت به دنیا آمد.
و هنوز که هنوز
تمام زندگیم رویای کوچکی بود
که شبی در هجوم واقعیت محو شد
و هنوز که هنوز
مانده ام که کدامم؟
رویای واقعیت
یا واقعیت رویا...؟
این دل گرفته را
این تن اسیر را
در ناتوانی مطلقش
مگذار و مگذر
راهی باز کن
از این اتاق تنگ
به باب‌الفرات
رحمی کن
و بگذار نهایت سرگردانی‌ام
سعی ِ بین دو حرم باشد...
سالها گذشت
و ما برف شدیم
نشسته
در انتظار آفتاب ناگهانی که محومان کند.
قد می کشد یادت
تو را می گویم
تویی که ناگهان برد بادت
سایه ها قد می کشند
باد با ابرهای روی شانه اش
می آید
سایه ها می میرند
باران می‌آید
ساقه‌ها قد می‌کشند
...
تو را میشناسم دامن ابری باران را تو می آوری و باد زمزمه‌ای است بر لبانت نگاهت آفتاب است که بر من می‌تابد در زیباترین ساعت روز *** دی‌ماه ۱۳۹۰
